Ben, örümcek adamım.
Ben, bir örümcek adamım.
Benim gibi olan milyonlarca
kişiden yalnızca biriyim aslında. Yanlış anlaşılma olmasın. Hani şu; radyoaktif
bir örümcek tarafından ısırıldıktan sonra sözde süper güçlere kavuşan ucube
gibi değil. İnsani ve imani özelliklerini muhafaza etmeye çalışan, sözde
değişim ve gelişim adına eskiye ait olan ne varsa atılması gerektiğini düşünen
sığ kafalıların örümcek kafalı tabir ettiği bir adamım.
Radyoaktif bir eşek tarafından ısırılmış
olması muhtemel süper inatçı zerzevatın (pardon zevatın. Konuşurken dilim
sürçmese de yazarken elim sürçüyor bazen.) örümcek kafalı, bidon kafalı,
embesil, göbeğini kaşıyan adam diye tabir ettiği, karşı çıkıldığında süper
çiftelerini savurdukları bir adamım.
Ramazan Bayramına; Fıtır Bayramı
derim, Sadaka Bayramı derim ama asla şeker bayramı demem mesela. Tesettürlü
bacılarımı gördüklerinde tepinmeye başlayanları hoş görmem. Zamanı yaratanın,
bin dört yüz yıl evvel bildirdiği emirlerine, bu zamanda olur mu böyle geri
kalmışlık diye karşı çıkarken; binlerce on binlerce yıl önce yaşandığını
sandıkları ilk çağlardaki giysisizliğe medeniyet diye sahip çıkmalarına acı acı
gülerim sadece. Ve onlara yaranmak adına onlara benzemeye çalışanlara, dostlarını
terk edenlere üzülürüm. Zira yaranamadıkları gibi dostlarını da kaybederler.
Ben bir örümcek adamım. Ucubeyim.
Ötekiyim.
Ama beni ben yapan özelliklerimi,
dünyanın çok farklı bir köşesindeki kardeşimin acısını hissetmemi sağlayan bağı
neştersiz aldırmadım. Sıcak Ramazan günlerinde iftarı beklerken aç susuz,
Somali’de sahuru dahi bir dilim ekmeğe muhtaç geçirenleri unutmadım mesela. Güneş
ışınları kurşun gibi delip geçmek isterken bedenimi, Afganistan’da, Filistin’de,
Suriye’de, Arakan’da ve daha pek çok yerde gerçek mermilerle bedenleri
parçalanan kardeşlerimi hatırımdan çıkaramadım. Kardeş kurşunuyla vurulanlara
ağladım, şahadet şerbetiyle sulananlara gıpta ettim. Yecüc mecüc özentisi
paganistlere lanet ettim. Altın tas ile sunulan zehre bal diye kanana,
yıllardır süregelen yalana hala kanana, birlik olmamız lazımken kardeşini
kırana hayret ettim.
Ben bir örümcek adamım. Çok özel
bir gücüm var. Adı iman. Thor’un çekici, gölgelerin gücü ve ekranlardan taşan
bir sürü büyücü vız gelir bana. Bilirim ki, yardım bazen bir asa olarak gelir
döner ejderhaya, bazen ebabil olur doluverir semaya. Yeter ki ellerimiz
birlikte kalksın duaya…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder