Bir Küresel Köy Hikâyesi

Bir vardı, bir de yoktu.          

Nasılsa Allah’ın günü çoktu.

Bin bir gece masalla büyüyenin, gerçeğe karnı toktu.

Küresel köy kavalcılarının müziğiyle uyurken biz, tuz koktu.

 

Dedem Korkut geldi. Boy boyladı, soy soyladı, ne güzel söyledi.

 

Devam filmi tadındaki hikâyemizi anlatmaya başlamadan önce; hiç okumamış, okumuş ama unutmuş olabilecekler için kısa bir hatırlatma geçelim.

 

Gazaplarının, ağabeyi Kasım ile söndüğünü zannettiği Kırk Haramiler tarafından çiftliği talan edilen Ali Baba, geri çekilerek canını zor kurtarmış… Çiftliğin dilsiz ehli, farklı çiftliklere sığınmış… Senfonisi inkıtaa uğrayan mekânın sessizliği, sudan dönen eşeklerin, boşlukta yönetimi devralmasıyla farklı bir boyut kazanmıştı.

Merhum Nasrettin Hoca’nın Karakaçan’ı… Keloğlanın Kadife’si… Sancho Panza’nın Rucio’su… Bremen Mızıkacılarının Arsch’ı… Har-name’deki Zaif ü nizar ve daha pek çok fabl kaçkını (Daha eşitler…), tüm hünerlerini sergilemelerine rağmen, çiftliği batmaktan kurtaramamış… Diğer sakinlerin geri dönüşüyle çoğunluğu kaybetmiş… Devam eden süreçte, Kel Kartallar Çiftliği’nin yöneticileriyle anlaşma yoluna giderek ithal bir ambar yöneticisi getirtmişlerdi çiftliğe. Korucuların eğitimi de, hibe.

Lakin tüm bu tedbirler yetmemiş, ilk seçimde muhalefete düşmüştü bizim zevat. Yönetim ehil olanların eline geçmiş, iyi de olmuştu. İlerleyen zaman içinde erken öten horozlar susturulmuş… Kaba kuvvete inanan Ayılar Çiftliği’nin ağzının payı, ebabillerle verilmişti. Ve tüm bunlar; samimiyetlerine güvenilmese de etkileri mutlak olan bazı çiftliklerin doğru zamanlarda yanında, yanlış zamanlarda uzağında durularak başarılmıştı.

 

Neyse. Konumuz bu değil. Daha doğrusu, tek konumuz bu değil. Malum, devam filmleri gişe yapabilmek için daha geniş bir çerçeveden bakar olaya. Biz de öyle yapacağız.

Küreselleşen köyde bulunan tek çiftlik, Ali Baba’nın Çiftliği değildi anladığınız üzere… Kel Kartallar, Aslanlar, Ayılar, Horozlar ve hatta Ejderhalar tarafından yönetilenleri meşhur olmak üzere, büyüklü küçüklü daha pek çok çiftlik vardı. Ve bunları birbirlerine bağlayan, aralarında alışverişi sağlayan göller ile dere, nehir gibi kanallar.

Kara ve hava taşımacılığının aşırı masraflı olmasından dolayı ticaret için tercih edilen suyollarının yönetimi, içinden geçtiği çiftliklere ait gibi görünse de… Evvel zamanda verilmiş sözler ve atılmış imzalar sebebiyle, neredeyse tamamının yönetimi Kel Kartallar Çiftliği’nin sahipleri elindeydi. Yine de üç kuruş gelir elde edebiliyorlardı bazıları, geçen kayıklardan.

 

Ali Baba’nın Çiftliği müstesna…  

Ali Baba’nın Çiftliği’nden geçen kanal, yolgeçen hanından hallice…

 

Fantastik edebiyata meraklı bir yöneticinin önerisi ile alternatif bir evrende geçen hikâyede bulundu çare. (İnsanların bir arada yaşadığı, insanlar tarafından yönetilen hayali bir evren…)

 

Oğuz’da, bir Deli Dumrul vardı. Kuru bir çayın üzerine köprü yaptırmış, geçenden otuz akçe… Geçmeyenden döve döve kırk akçe alır idi.

 

Karar verildi. Tez zamanda, yeni bir kanal açılacak… Kuru çay, suyla buluşacak… Kel Kartallara dahi kafa tutulacak…

Haybeden… Affedersiniz… Hibeden eğitilenlerin küçük bir bölümüyle malum eski yönetim karara karşı çıktı elbette. Gece yarısı mektup yazdılar muhtara.

 

Yine, neyse…

Karar mı emsal oldu? Yoksa Deli Dumrul’dan onlarda mı haberdardı, bilinmez… Nüfusu ve ekonomisi giderek büyüyen… Aslanlar Çiftliği’yle ve hatta Ayılar Çiftliği’yle sürekli dirsek temasında olan… Küreselleşmenin fikir babalarını bünyesinde toplayan Ejderha Çiftliği, Kel Kartal Çiftliği’nin tekelini kırmak için çiftlikler arasında alternatif kanallar açma girişimi başlattı. Neticede ürünlerini pazarlayabilmek için, sıkıntı çekmeyeceği yollara ihtiyacı vardı.

Tam bu sırada Arpa Çiftliği’nin yönetiminde bulunan Akgöl’le bağlantılı kanalı, haddinden fazla yüklü ve fırtınaya rağmen yol almaktan vazgeçmeyen bir kayık, karaya oturarak tıkamasın mı? Diğer kayıklara set, akışa engel…

Çoğunluk, bunun gerçek bir kaza olduğuna inandı.

Birileri, Ali Baba’nın Çiftliği ile Arpa Çiftliği’nin, geçmiş zamanda bozulan ilişkilerinin tamir sürecine girmesinin buna sebep olduğunu düşündü.

Birileri de, ekonomisi giderek büyüyen Ejderhalar Çiftliği’ne darbe vurmak isteyen, elindeki gücü kaybetmek istemeyen Kel Kartallar Çiftliği’nin bu işte parmağı olduğunu… Büyümenin mimarları, Kel Kartallar Çiftliği’nden kaçmıştı neticede, Ejderha Çiftliği’ne…

Azınlıkta kalan ama olaylara daha geniş açıdan bakmayı başarabilenlerse; haklı çıkabilmek için, kısa vade de zarar edecek olmalarına rağmen, küreselcilerle çalışan Ejderha Çiftliği’nin bu işi organize ettiğine…

Kim haklı, kim haksız bilinmez… Yalnız kısa bir zaman önce Ejderha Çiftliği’nde başladığı söylenen… Ardından tüm çiftliklere yayılarak tedarik zincirini kıran salgın hastalığın ardından ortaya çıkan bu son durum, zinciri tamir edilemez hale getirecek… Aşırı artan fiyatlar sebebiyle sıradan çiftlik sakinleri birilerine köle olmak zorunda kalacaktı.

Sonrası, resetlenmiş… Tohumun, havanın, günışığının parayla satıldığı… Beslenmek için, gerçeğine alternatif olarak üretilen yapay otların kullanıldığı bir köy… (Bu otların tabi olanları, havaya zararlı gazlar salarak köyün fazla ısınmasına sebep oluyorlardı zaten.)

Devam edecek olursak;

Az gittiler, uz gittiler. Dere, tepe düz gittiler. Bir baktılar ki; gittikleri, arpa boyu kadar yol… Yittikleri, gökteki yıldızlar kadar bol… Nasıl kurtarılacaktı şimdi? Ellerini verdiklerinde, kaptırdıkları kol…

Elbette, köyün beş çiftlikten büyük olduğu… Akıbetlerinin; Kel Kartallara da, Ejderhalara da bırakılamayacağı görüşü kabullenildiğinde…

 

Aynı anda, yan odada;

- Hiç iyi değil Doktor Bey! Yine günlük gazeteleri, Eski dergileri, Hikâye kitaplarını, Romanları, Ansiklopedileri odaya yaydı… Birini bırakıyor, diğerini alıyor. Girmemize de izin vermiyor. Bütün gün kendi kendine konuşuyor.

 

- Faruk Bey…

- Bir dakika Doktor Bey, geliyorum.

 

- Hişt! Sessiz olun. Diğerlerini bilmem ama Deli Dumrul Kanalı eninde, sonunda yapılacak, merak etmeyin. Hem Tepegöz’ü anlatacağım daha size. Doktoru atlatabilirsem tabi…

Hanım Hey!

 

Faruk Yılmazer